Over druiven, borstkanker en rotte pergola's

september 2019 tientallen kilo's zoete blauwe druiven aan mijn pergola

Vanmiddag heb ik mijn druif gesnoeid.

Het is het juiste moment in het seizoen, de sapstroom ligt stil. De druif is in de loop der jaren mooi oud geworden.

Hij is in prima conditie. In een goed seizoen levert hij tientallen kilo’s zoete blauwe druiven.

Met pit, dat dan weer wel.

Maar de houten pergola die de druif leidt en ondersteunt, is in wankele conditie. Hij staat eigenlijk al jaren op instorten.

Je ziet het van buiten bijna niet maar het vocht heeft hem flink aangetast.

Prikken met een schroevendraaier laat zien dat het hout vermolmd is.

Met hier en daar wat verstevigingen staat hij nog steeds overeind. Voor wat extra reservetijd is een flinke revisie is nodig.

Mijn eigen 'pergola' stond op instorten

Net als ik drie jaar geleden. In 2019 bleek ikzelf ook op instorten te staan.

Dat wist ik alleen niet. Kwaadaardige cellen hadden bezit genomen van mijn linkerborst.

Eiwitgevoelige kankercellen hadden al flink huisgehouden.

Dat vind ik eigenlijk nog het vreemde. Je voelt en ziet het niet tot het bijna te laat is.

2019 werd het jaar van mijn eigen revisie. Gelukkig was revisie nog een reële optie.

Maar er moest grof geschut aan te pas komen. Grof geschut dat er voor zorgde dat ik weer verstevigd ben.

Hier en daar ben ik een beetje bijgewerkt en ik sta weer redelijk stevig.

Voorlopig althans… tenminste dat hoop ik.

Maar het blijft herstelwerk en lapwerk. Die kankercellen kunnen weer aan de slag gaan met ‘vermolmen’.

En pergola Paulette is flink aangetast en staat niet meer zo stevig als voorheen.
Toch, mijn opgelapte pergola ondersteunt en leidt me goed genoeg.

Genoeg om mijn eigen reservetijd vruchtbaar te gebruiken.

Vrucht dragen

Mijn reservetijd zet ik in voor de stichting YvYa, bewust van borstkanker.

We kunnen niet voorkomen dat kankercellen aan de slag gaan in andere vrouwen. En andere vrouwen ‘vermolmen’.

We gaan het ‘vermol’-proces wél in een zeer vroegtijdig stadium signaleren.

Daarom ondersteunt YvYa de ontwikkeling van een nieuwe vorm van borstkankerscreening: De Early Warning Scan.

Daarmee krijgt de kanker geen kans om veel schade aan te richten.

Zo hoeven vrouwen niet, als een herstelde pergola, te hopen op reservetijd.

Het herstel- en lapwerk is (te) zwaar als de kanker veel schade aangericht heeft.

Ik beschrijf in mijn boek “Poepen in het park, de gênante kant van borstkanker” hoe dit proces bij mij verliep.

Tegelijkertijd is door mijn diagnose het idee van de Early Warning Scan ontstaan.

Daarom heeft het boek de ondertitel ‘Hoe uit mijn persoonlijk drama perspectief ontstaat voor alle vrouwen’.

Op deze manier kan ik weer vrucht dragen.

Met pit, dat dan weer wel.