Slow and steady will win the race

Op school ging het goed. Ik heb een goede start gemaakt op de Mavo.

Daarna heb ik 4 jaar in Turkije op school gezeten. En vervolgens weer in Nederland het MBO gedaan.

 

Ik zou eigenlijk het HBO moeten doen maar mijn faalangst nam de koers. Ik zette een stap terug.

Ik dacht: "Slow and steady will win the race".

Ik heb me niet gehouden aan mijn vaders woorden. Daar heb ik in de komende jaren nog veel spijt van gehad.

 

Ik dacht dat ik alle tijd van de wereld had om te doen wat ik wilde doen.

Het MBO met goede resultaten afgemaakt. Een goede referentie gekregen van een veel belovende stage. 

Daarmee kwam ik al heel snel aan een baan.

Deze was bedoeld als een vakantie baantje maar ik kreeg na afloop een vaste baan aangeboden.

 

Mijn hart wilde de baan aannemen maar mijn leven had al een andere koers genomen.

In de zomer van 1997 ben ik getrouwd en naar Turkije verhuisd.

 

Na 21 jarige huwelijk ben ik gescheiden en terug verhuisd naar Nederland.

Tijdens mijn huwelijk heb ik mijn leven zoals ik dat gewend was ‘op hold’ gezet.

Ik ben een heel andere leven gaan leiden. Nogmaals de woorden van mijn ouders vergeten.

 

'Sta sterk op je benen en doe je ding’ zeiden ze. Waarom vergeet ik dat altijd…

 

 

Wat ik aan dit huwelijk heb overgehouden zijn mijn mooie 3 kinderen. Ik ben enorm trots op hen.

De tweeling is nu 21 jaar.  Ze doen allebei een academische opleiding op de universiteit in Turkije.

 

Mijn nakomertje van nu 5 is mijn levenslust.

 

Lees Hülya' s verhaal verder: Life is good...